DuoCaffe
 
 
Plac Bankowy - Warszawa zabytki

Położenie
Do pl. Bankowego dochodzą ulice: Marszałkowska, Senatorska, al."Solidarności", Elektoralna i Przechodnia.
Zobacz na mapie

Pochodzenie nazwy
Nazwa placu pochodzi od usytuowanego tu w 1828r. Banku Polskiego i siedziby Komisji Przychodów i Skarbu.

Nieco historii
Trójkątny kształt placu Bankowego nie był w Warszawie czymś osobliwym - rozczarowanie budzi raczej obecna forma tego miejsca. Na planie trójkątów powstawały także inne śródmiejskie place: Grzybowski i Zamkowy oraz Kanonia czy Rynek Nowego Miasta. Wynikało to z przebiegu krzyżujących się przy nich ulic. W XVII wieku Bankowy opierał się o Senatorską. Choć nie miał jeszcze wtedy nazwy, ale już można było w nim dostrzec, że jest trójkątem i to równoramiennym. Ramiona jego były jednak dość krótkie, najwyżej 30-metrowe. Tworzyły je fasady domów przechodzące płynnie w pierzeje zwężającej się ku ówczesnemu skrzyżowaniu Leszna i Długiej ulicy Rymarskiej. Część historyków sugeruje, że gdy powstawała, zamieszkiwali ją specjalizujący się w wyrobach skórzanych rymarze - stąd nazwa. A powstała dokładnie w 1621 roku. Wtedy to po przekątnej dzisiejszego placu Bankowego usypano wał ziemny, by chronić Warszawę przed morowym powietrzem, a po przegranej bitwie pod Cecorą - także przed spodziewanymi w stolicy Turkami i Tatarami. W wale były tylko dwa przejazdy w kierunku Starej Warszawy: jeden wzdłuż Senatorskiej, drugi na wysokości Długiej. Biegnąca wzdłuż wału Rymarska połączyła obie bramy. Jej znaczenie komunikacyjne było zatem nie do przecenienia. Rymarską odkrył na nowo świetny architekt Antonio Corazzi, który w 1825 roku polecił wyburzyć stare oficyny po jej zachodniej stronie i wzniósł tam okazałe klasycystyczne budowle. W pierwszym pałacu urzędowała Komisja Rządowa Przychodów i Skarbu, w drugim rezydował minister skarbu Franciszek Ksawery Lubecki, ostatni (z charakterystyczną kopułą) przewidziano dla Banku Polskiego. To właśnie od niego wzięła się nazwa placu. Był on wtedy przekształcony przez Corazziego w trójkąt prostokątny. Narożnik z kątem prostym znajdował się tu, gdzie dziś Elektoralna spotyka się z Przechodnią - wygodnym przejściem w kierunku placu Za Żelazną Bramą. Równolegle do Przechodniej biegła w jego stronę z placu Bankowego ulica Żabia (niewykluczone, że nazwana tak od istniejącego tu niegdyś stawu). Dziś po stawie nie ma już żadnego śladu, Żabia zachowała się zaś w stanie szczątkowym. To samo można zresztą powiedzieć o placu Bankowym. Połączony z ulicą Marszałkowską po drugiej wojnie światowej wprawdzie jeszcze bardziej zyskał na znaczeniu komunikacyjnym, ale bezpowrotnie przestał być trójkątem. Jaką figurą jest teraz, niepodobna określić.
źródło: „Warszawa i jej ulice. O pochodzeniu nazw" Jarosław Osowski, Oficyna Wydawnicza „Mówią wieki"

W byłym budynku Komisji Przychodu i Skarbu swoją siedzibę mają władze województwa mazowieckiego oraz władze miasta stołecznego Warszawy, a w dawnym gmachu Giełdy i Banku Polski mieści się galeria malarstwa im. Jana Pawła II. Po wschodniej stronie placu Bankowego stoi efektowny wieżowiec, nazywany prze Warszawiaków "Błękitnym". Jest to najprawdopodobniej najdłużej budowany budynek w Warszawie. Jego budowa trwała od 1976 do 1992 roku, czyli 16 lat.


Jeżeli Chcesz zwiedzić Warszawę w grupie skontaktuj się z nami . Pomożemy Ci zaplanować trasę zwiedzania z licencjonowanym przewodnikiem, zarezerwujemy bilety wstępu, noclegi, wyżywienie zgodnie z podanymi przez Ciebie wymaganiami  22 299 09 79 lub 662 247 787  e-mail wycieczki@viapolonia.pl
 
Strona główna  |  Kontakt  |  Do góry